Stef De Backer, ooit eerder kampioen met FC D, terug van weggeweest!
Hallo Stef, je zette onlangs je handtekening onder een verbintenis met FC Dender, dit is een retour want je vertoefde eerder al enkele seizoenen bij onze jeugd, maar toch is het misschien nuttig om je eens voor te stellen!
Hoe ben jij ooit aan het voetballen geraakt?
Mijn vader heeft ooit nog wel gevoetbald en mijn opa was keeper maar niemand uit mijn familie heeft ooit echt op een hoog niveau gevoetbald.
Sinds jongs af aan was ik wel fan van het spelletje, ik ging bij wijze van spreken slapen met een voetbal.
Ik ben beginnen voetballen bij Asse - Zellik, waar ik mooie tijden beleefde. Het is voor mij de ploeg onder de kerktoren waar ik samenspeelde met al mijn vrienden. Nadien kreeg ik de kans om de stap te zetten naar Dender.
Hoe lang speelde je bij de jeugd van FC, was het een fijne ervaring?
Ik ben begonnen bij de U11 en tot en met de U16 hier gebleven, het waren 6 hele mooie jaren waar ik met een enorm goed gevoel aan terugdenk.
Met Dender hebben we in de jeugd altijd wel meegedraaid in de top van het klassement. Ik weet nog dat we tijdens mijn eerste seizoen bij Dender zelf kampioen werden in tweede klasse.
Nadien, in eerste klasse, was misschien wel de mooiste tijd bij de jeugd. Uitkomen tegen de grote ploegen en de meeste matchen dan ook nog winnend afsluiten was prachtig om mee te maken. We hadden echt een goede lichting, ook allemaal vrienden van elkaar. Bovendien altijd omringd door goede trainers, dus een zeer mooie periode.
Toen de transfer naar FC Dender in orde was, wensten heel wat vroegere teamgenoten en oud trainers mij succes. Dit deed deugd.
Het was ook een doel op zich om ooit terug te keren naar FC D.
Welke gekende spelers zaten er hier nog in je team?
De bekendste zal zeker Xavier Gies zijn. Hij is van mijn generatie, we speelden dus lang samen tot hij naar Anderlecht vertrok.
Jari Bauwens is ook iemand die in het verleden bij de eerste ploeg kwam piepen. Misschien is hij ook wel bekend voor het Dender-publiek.
Wat steek je, los van het voetbal, allemaal nog uit?
Ik woon in Asse en momenteel zit ik ook in de laatste fase van de nieuwbouw samen met mijn vriendin. Er staat dus een verhuis op onze planning, heel mooie vooruitzichten. Het is nog geen kwartiertje rijden van het Van Roystadion.
Samen met mijn broer en vader hebben we een familiebedrijf. We zijn producent van professionele wafelijzers en wafel mixen, wat we vooral exporteren. Voor elke wafel hebben we wel een mix of een toestel. Ook maken we ambachtelijke croque monsieurs die we leveren aan horecazaken. Neem dus zeker een kijkje op: www.backerbv.be en www.BelgianWaffleIronStore.com .
Wanneer heb je FC D verlaten?
Toen Dender degradeerde naar 3e klasse kwam OH leuven aankloppen. Een leuke familiale club met een hoog aangeschreven jeugdopleiding. Dit betekende voor mij opnieuw in 1e klasse te kunnen voetballen, de ideale stap vond ik.
Bij OH Leuven heb ik mogen proeven van het mannenvoetbal. Onder Ivan Leko werd ik overgeheveld naar de A-kern. Dagelijks meetrainen met de grote jongens en op vrijdagavond mijn matchen spelen met de beloften. Om nadien ook enkele keren op de bank te zitten bij de eerste ploeg als jong gastje.
Op dat moment speelde Kenneth Houdret ook bij OH Leuven, dus hem kom ik ook terug tegen.
Ben je ondertussen FCD nog een beetje blijven volgen?
Ja zeker, ik kende ook wel steeds iemand bij FCD, dus wekelijks bekeek ik de uitslag.
Het was ook een doel op zich om ooit terug te keren naar Dender en om mij te kunnen bewijzen aan het Dender-publiek.
Hoe waren je ervaringen in de eerste elftallen van de andere voetbalclubs?
Na het vertrek van Ivan Leko bij OH Leuven, voelde ik dat het moment was gekomen voor mij om andere oorden op te zoeken.
Naast het trainen bij de eerste ploegen, maar telkens mijn matchen te moeten spelen bij de beloften, wou ik ook effectief matchen spelen in het mannenvoetbal.
Zo kwam ik bij SK Deinze terecht en daar gebeurde dus mijn eerste kennismaking met onze coach Regi en T2 Benny. Bij Deinze was het enorm leerrijk hoewel ik uiteindelijk niet veel heb gespeeld.
Ik kan wel zeggen dat er op dat moment betere spelers op mijn positie stonden, spelers die al iets hadden bewezen op dergelijk niveau.
Ook stond Deinze de hele heenronde op de eerste plaats en was het dus logisch dat de coach geen reden had om te wisselen.
Ik heb wel altijd het gevoel gehad dat de coach in mij geloofde. We hebben samen een oplossing gezocht om ervaring op te doen in een eerste ploeg. Zo kwam ik dus bij Hoek terecht en werd ik een jaar uitgeleend. Dit is een ploeg die al enkele jaren graag de stap wou zetten naar een reeks hoger. Je kan wel zeggen dat er daar een druk heerste om effectief dat jaar te promoveren. Uiteindelijk promoveerden we via de eindronde en was de doelstelling bereikt. Ik speelde er zo goed als alle matchen en kon ik spreken van een geslaagd seizoen.
De toenmalige trainer van Hoek, Jannes Tant, vertrok naar Gent en had me graag meegenomen. Ik volgde hem naar Racing Gent, waar ik 3 heel mooie jaren heb gekend als kapitein, op je 20-21e kapitein worden, als nieuwe speler, van de club gaf natuurlijk wel een goed gevoel.
Ik ben een fysiek sterke speler, duels en luchtduels zijn dus echt iets voor mij. Ook mijn overzicht en opbouw beschouw ik zeker als een sterk punt.
Hoe is de transfer naar FC Dender tot stand gekomen?
Na mijn vertrek bij Deinze heb ik altijd wel nog contact gehad met de coach Regi en T2 Benny. Ze zeiden dat ze mij gingen blijven volgen, om te bekijken welke stappen ik als voetballer nog zou zetten.
Het is ook zo gebleken want de coach Regi gaf Benny de opdracht om matchen van mij te bekijken en zo zag ik hem afgelopen seizoenen ook enkele keren in de tribune zitten in Gent. Wat toch aantoont dat de coach Regi echt iets in mij zag. Vorig seizoen was Dender op zoek naar een centrale verdediger en kwamen ze bij mij uit. Er werd ook een scout van Dender gestuurd naar enkele matchen van mij vorig seizoen, zodat ze ook zijn mening hadden. Na de positieve bevestiging van de scout werden enkele gesprekken gevoerd tussen Dender en mezelf, maar werd het moeilijk omdat ik toen nog een lopend contract had in Gent en ik niet zomaar weg kon.
Na dit korte seizoen werden de gesprekken terug opgestart en ben ik nu dus heel blij om terug te keren naar de roots.
Wat zijn je sterke punten?
Ik ben een fysiek sterke speler, duels en luchtduels zijn dus echt iets voor mij. Ook mijn overzicht en opbouw beschouw ik zeker als een sterk punt.
Daarbij ben ik een speler met vechtersmentaliteit die vaak coacht om het zo mijn teamgenoten makkelijker te maken.
Ik ben wel een fervent sporter. In het tussenseizoen ben ik zeker te vinden in de fitness, op de fiets, aan het lopen of tegenwoordig ook op een padelveld.
Van mij mogen de trainingen op Dender morgen al beginnen. Ik kijk er naar uit om terug op het voetbalveld te staan.
Hoe goed ken je onze technische staff en/of andere spelers uit ons team?
Zoals al eerder gezegd heb ik altijd wel een goede band gehad met de coach, dat hij mij blijven volgen is heeft mij ook altijd vertrouwen gegeven. Ik kijk er dus naar uit om terug onder hem en de coaching staff te werken.
M'Barki ken ik ook, we hebben gemeenschappelijk vrienden en af en toe spreken we elkaar wel eens.
De T3 Pieter De Bot ken ik ondertussen ook, hij volgt de spelers in het tussenseizoen goed op. Maar je moet hem zeker eens vragen wie het beste kan padellen ;)
Telkens ons 100% geven en zoveel mogelijk matchen winnen is het doel.
Wat verwacht je van het komende seizoen?
Heel simpel, resultaten behalen! De club is heel wat aan het realiseren en serieuze stappen aan het zetten achter de schermen, maar alles moet natuurlijk zaterdagavond op het veld gebeuren en dit hebben enkel de spelers die op dat moment op het veld staan in de hand. Het is aan ons als spelers om ons te bewijzen en te tonen dat we het waard zijn om speler te zijn bij Dender. Telkens ons 100% geven en zoveel mogelijk matchen winnen is het doel. Persoonlijk wil ik hiervoor mijn steentje bijdragen.
Hoe beleefde jij het voorbije corona jaar?
Zoals bij iedereen was het een heel moeilijke tijd natuurlijk. Familie en vrienden zie je veel minder en met je vriendin doe je noodgedwongen minder uitstapjes, maar ook als leverancier aan horecazaken was het dus een moeilijk jaar en was het echt overleven. Er zijn wel al betere vooruitzichten, dus we zijn hoopvol voor de toekomst.
Mijn opa heeft met covid-19 in het ziekenhuis gelegen. Dit was echt schrikken, toen hij werd opgenomen zag het er even heel slecht uit, gelukkig heeft hij het er goed vanaf gebracht en is hij nu weer thuis. Hij is iemand die amper een match van mij mist. Volgend seizoen zal hij dus zeker wekelijks in de tribune te vinden zijn.
Het was natuurlijk een apart voetbalseizoen en zo besef je nog maar eens hoe hard je het voetbal kan missen, maar goed de gezondheid primeert natuurlijk.
We kijken nu al uit naar een normaal voetbalseizoen 2021-2022!